قوانين بازي گلف- پيش از اينكه بازي را شروع كنيد قوانين محلي را روي كارت اسكور بخوانيد.
- يك نشانه شناسايي روي توپتان بگذاريد. بسياري از گلفرها با همان مارك توپ بازي مي كنند و چنانچه شما نتوانيد توپتان را بشناسيد گمشده به حساب مي آيد.
- كلاپ هايتان را بشماريد. حداكثر مي توانيد 14 كلاپ همراه داشته باشيد.
 
- در طول بازي، از كسي راهنمايي و پيشنهاد نخواهيد به جز همبازيتان و همينطور هيچ پيشنهادي به هيچ كس ندهيد به جز همبازيتان.
- در طول يك ميدان نمي توانيد هيچ ضربه تمريني داشته باشيد.
- ضربه زدن از روي تي:تي را ميان 2 نشانگر تي بگذاريد و نه در جلوي آنها. مي توانيد تي را حداكثر در فاصله اي به طول 2 كلاب پشت خط جلويي نشانگرهاي تي قرار دهيد و ضربه بزنيد.
 
- ضربه زدن به توپ خارج از اين منطقه:در مچ پلي جريمه اي ندارد ولي رقيب شما مي تواند از شما بخواهد كه دوباره آن ضربه را بازي كنيد و در استرك پلي شما حتما 2 ضربه جريمه مي گيريد و آنگاه بايد از منطقه درستي بازي كنيد.
- بازي كردن توپ:توپ را از همان جايي كه افتاده است بازي كنيد. جاي توپتان، منطقه مشخص شده سوئينگتان يا خط و مسير بازيتان را با حركت دادن، خم كردن يا شكستن هر چيزي كه ثابت يا روييده است تصحيح نكنيد مگر طبق قوانين.
- چيزي را به طرف پايين فشار ندهيد يا اين كه وضعيت بهتري ايجاد نكنيد.

تي بال

بازي تي بال شكل ساده بازي بيس بال براي دختران و پسران ۶ تا ۱۲ سال است كه آنها را قادر به يادگيري و تمرين مهارتهايي نظير : ضربه زدن – پرتاب كردن – گرفتن توپ و دويدن در يك محيط و بازي دوستانه كه متناسب با اندازه و توانايي آنها هست ميسازد.

هدف اصلي در بازي تي بال مشابه بيس بال است.
۱-هر تيم به نوبت به توپ ضربه ميزند و تيمي كه بيشترين امتياز را كسب ميكند برنده خواهد بود . ۲- امتياز زماني كسب ميشود كه يك بازيكن ضربه زننده بدون اينكه آوت شود بتواند تمام ايستگاههاي بازي را لمس كند.
در بازي تي بال شخصي به نام پيچر وجود ندارد بلكه وسيله اي وجود دارد كه توپ را روي آن ميگذارند و هر بتر با زدن توپ روي آنب ازي را آغاز مي كند اين وسيله تي نام دارد.
ابعاد زمين بازي كوچكتر از زمين بيس بال است اين بازي از سال ۱۹۴۰ اجرا شده و در سال ۱۹۷۰ توسط دكتر دايتون هوبس ثبت شد. بيشتر قوانين بازي بيس بال بصورت تعديل شده اجرا ميشود به طور مثال بيس دزدي وجود ندارد و توپها نيز از توپ بيس بال نرم تر هستند تا آسيبي به بازيكنان نرسد.
ارتفاع تي بال براي هر بازيكني با شرايط بدني اش متفاوت است و تي بال ورزش ايده آلي براي مدارس مي باشد هدف اصلي آن اين است كه تمام بچه هايي كه ميخواهند بازي كنند بتوانند در اين ورزش شركت دهند.

 انواع ميداني‌ها:

آسيب هاي ورزش واترپلو

بعضي از آسيب هاي واترپلو ناشي از انجام اين ورزش در آب است مانند حساسيت و قرمزي چشم، آفتاب سوختگي و عفونت هاي پوستي. ولي از آسيب هاي رايج و مخصوص به اين ورزش مي توان به موارد زير اشاره كرد

كشيدگي تاندون هاي شانه: اين آسيب بسيار رايج است زيرا ورزشكاران براي افزايش قدرت و سرعت پرتاپ توپ به عضلات و تاندون هاي اين قسمت فشار زيادي وارد مي كنند و سبب كشيدگي و گاهي پارگي تاندون هاي اين قسمت مي شوند.

آسيب به انگشتان: سرعت سريع توپ و برخورد آن با انگشتان دست ورزشكاران سبب ضرب ديدگي، كبودي و حتي بروز زخم و شكستگي در اين نواحي مي شود.

آسيب ناحيه صورت: واترپلو ورزش پر برخوردي است و ورزشكاران به سهو يا به عمد ضرباتي را به بازيكن حريف وارد ميكنند. در نتيجه كبودي زير چشم و پارگي لب از جمله آسيب هاي رايج است.